Begin oktober, een maand nadat ik de Strongmanrun voltooide, zette ik een nieuwe uitdaging neer voor mezelf: de 500 kilo Compound Challenge. Ik wilde met de 4 grote compounds (benchpress, military press, squat en deadlift) 500 kilo kunnen tillen.
Toen ik startte met deze challenge zat ik op slechts 330 kilo (1 rep max met de grote vier). Ik zou in ongeveer 12-13 weken 170 kilo moeten plussen. Ik kon uiteraard direct al wat meer, maar door wat zeurende onderrugklachten startte ik kalm met de deadlift en squat.
Al gauw maakte ik sprongen voorwaarts. Een maand later in november zat ik al op 430 kilo!
Op naar de 500
Toen ik na heel wat sessies flink sterker was geworden, vooral in mijn core en met mijn grip, begon het liften erg prettig te worden. Het is awesome om dingen van meer dan 100+ kilo te liften! Je krijgt een soort buzz en kick die je niet van dingen tillen krijgt die lichter zijn dan dat. Het zal een soort oergevoel die opgestart wordt als je hele zware dingen tilt.
Richting de 450-470 werd het echt pittig. Ik moest daadwerkelijk mijn 1 rep maxjes gaan oprekken. Ik moest daadwerkelijk echt sterker worden.
Door 4x per week naar de gym te gaan voor zowel compounds als isolatie-oefeningen, kon ik goed merken dat ik allround sterker werd. De zware reps die ik in de zomer deed waren nu een makkie. Het leek er sterk op dat ik de 500 kilo makkelijk ging halen!
480…
Het was me gelukt: ik bankdrukte 110 kilo. Ik deed de military press met 85 kilo. Dat waren de doelen voor die twee compounds. Ik moest alleen nog bij de squat en deadlift nog 10 kilo en 15 kilo verbeteren. Ik zat al op 125 kilo squat en 160 kilo deadlift!
Het doel was 135 en 175 kilo, maar het lukte me niet…
Mijn onderrug was er namelijk klaar mee. De spieren rondom begonnen weer keihard te werken en mijn flexibiliteit was ver te zoeken. Dit voelde niet goed. Dit is niet goed. Shit!
Mijn autistische brein begon te haperen. Ik hou namelijk van doelen afvinken, maar deze laatste 20 kilo liften – godver ik was zo dichtbij!! – is simpelweg niet goed voor me. Ik zou een ernstige blessure kunnen krijgen die mij weken tot maanden uit de running kunnen halen…
Het grotere doel
Na overleg met de vrouw des huizes, kwamen we tot de conclusie dat deze uitdaging een subdoel is. Deze uitdaging is om mij sterker en fitter te maken, een subdoel van het grotere doel: gezond en fit zijn!
De pijntjes en stijfheid hielpen mij nou niet bepaald met het grotere doel. Het was dus wijsheid om dit subdoel te laten varen voor het grotere doel. Een lastige, maar wel een zeer volwassen keuze om te maken.
Soms is doelen obsessief nastreven juist niet gunstig voor wat je eigenlijk wil bereiken!
Lees ook: Deadliften met Bram Strik van Striktly Powerhouse (+tips & tricks!)
